Niet het college bepaalt het beleid rond de opvang van Oekraïense en andere vluchtelingen die Meierijstad opvangt, maar de gemeenteraad.

Dat is de strekking van een wijzigingsvoorstel dat Hart donderdag 4 april indient bij de bespreking van ‘opvang nieuwkomers 2024 en verder’.

Vaag college

Het is niet zo dat het college de gemeenteraad negeert, want tijdens de raadsvergadering gaat het wel degelijk over een reeks van besluiten die de volksvertegenwoordigers in dit verband moeten nemen. Hart stelt echter vast dat de meeste besluiten erg vaag zijn en veel ruimte aan het college gunnen. Te veel.

Dat de raad bijvoorbeeld besluit om te voldoen aan de opgave van de Spreidingswet – helemaal akkoord, want wet is wet. Maar lees vooral de toevoeging achter dat beslispunt. Het college schrijft dat ze ‘zoveel asiel-opvangplekken als op basis van uitruil in de regio is overeengekomen’ regelt.

[tekst gaat verder onder de foto]

Camerabewaking bij opvanglocaties Boschvoort bij Sint-Oedenrode.

Die eventuele uitruil doet de raad niet, maar het college. Geen idee waar zo’n onderhandeling toe leidt. En zo gaat het met meer van de acht beslispunten in het raadsvoorstel. Eigenlijk komt het erop neer dat de raad het college een vrijbrief geeft: zie maar hoeveel het er worden en wat u nog meer bedenkt op dit beleidsterrein.

Genuanceerd

Hart-fractievoorzitter Mirjam van Esch zegt dat de kritiek van haar partij niet mag worden uitgelegd als een rem op de opvang van Oekraïense en andere vluchtelingen in onze gemeente. ‘Hart zit er nogal genuanceerd in. We vinden dat Meierijstad barmhartig moet zijn voor wie vlucht voor oorlog en dictatuur en tegelijkertijd beseffen we dat onze capaciteit niet eindeloos kan worden opgerekt.’

‘Maar waar het ons nu om gaat is dat de raad het lef moet hebben om verantwoordelijkheid te nemen. Of het nu leidt tot een minder of meer vluchtelingen of andere besluiten over opvang van nieuwkomers dan door het college bedacht: gemeenteraadsleden moeten tegenover inwoners verantwoording kunnen afleggen. Moeten kunnen zeggen: dit besloten we en wel hier en hierom.’

Niet wegduiken

Het voorstel van Hart past in een traditie. De partij wil dat de raad bij heikele thema’s niet moet wegduiken, maar juist fier voorop moet gaan. ‘We hielden een soortgelijk betoog toen het over corona ging. Lokale besluiten werden genomen door het college en de raad stond er bij en keek er na. Hart heeft er met succes voor gepleit dat bij dit soort crises de raden in de regio het laatste woord hebben.’

De raadsvergadering van 4 april wordt vanaf 19.30 uur gehouden in het bestuurscentrum en is thuis online te volgen.

Waarom kunnen inwoners wel in Veghel en Sint-Oedenrode gratis compost ophalen en niet in Schijndel? Antwoord: omdat het college het niet droog houdt.

‘Het zal toch niet weer?’ Dat was de primaire reactie van Hart toen ze een oproep aan inwoners voorbij zag komen om gratis compost op te halen op de gemeentelijke milieustraten in Veghel en Sint-Oedenrode. Niet in Schijndel.

Zowat alle huishoudens in Schijndel bieden aan de vuilnisophalers groente-, fruit- en tuinafval aan. De gemeente maakt daar compost van en dat compost is weer geschikt voor bloemen en planten in de tuin. Het Rooise gft wordt Roois compost, het Veghelse gft wordt Veghels compost en het Schijndelse gft wordt… Roois en Veghels compost.

Schijndel heeft het nakijken

Nou zou Hart er geen stampei van maken als het niet de zoveelste keer is dat Schijndel het nakijken heeft. Haal diep adem, want hier komt een lange zin.

De gemeente investeert in nieuwe schoolgebouwen in de voormalige gemeenten Veghel en Sint-Oedenrode, heeft vooral bouwplannen voor Veghel, verdeelde het gemeentehuis over Veghel en Sint-Oedenrode (bestuurscentrum), houdt voorlopig alleen de gemeentelijke balie in Veghel open, ontwikkelt een sociaalmaatschappelijk centrum in Veghel (Leefgoed) en bouwt een multifunctioneel park in Erp dat met omgerekend € 3.300 per inwoner zowat het duurste multifunctionele sportpark van Nederland wordt .

Verkeerde keelgat

Kijk, dan schiet dat compost in Veghel en ‘Rooi’ dus in het verkeerde keelgat. ‘Waarom is dit initiatief niet bij de milieustraat in Schijndel?’, vroeg Hart schriftelijk aan wethouder Jan van Burgsteden (Afval, VVD).

Het antwoord: ‘Omdat de compost op de milieustraat in Schijndel niet droog kan staan’.

Wat kost een afdakje? Vast geen € 3.300 per inwoner.

[onder deze advertentie nog een kadertekst]

Gevonden op Marktplaats: overkapping, ook geschikt om compost op te slaan.

Bij de milieustraat in Veghel en Sint-Oedenrode kunnen inwoners gratis een halve kuub compost ophalen. Wat ook kan: zelf compost maken.

Meng gras en gft met droog materiaal als takjes, stro en bladeren. Zo krijgt u voedsel en structuur in de hoop. Zet de compostbak of hoop in de halfschaduw met enkele uren zon per dag. Als u de hoop goed opbouwt en ieder jaar even omschept dan kunt u dat in het voorjaar over de tuin uitspreiden. Voor het beste effect mengt u de compost voor gebruik met tuinaarde. Houd hiervoor de verhouding 1:1 aan.

(Bron: Natuurmonumenten)

De groeiende kloof tussen arm en rijk is te danken aan politiek en professionals. Verslag van een beklemmende voordracht.

Tim ’S Jongers is politicoloog en was gastspreker tijdens de bijeenkomst die afgelopen donderdag in ’t Spectrum in Schijndel werd gehouden ter ere van het afscheid van Mieke Bosch. Mieke was armoedeambassadeur bij de gemeente en kreeg van haar werkgever een vrijbrief om buiten de gebruikelijke bureaucratische kaders haar werk te doen.

Hoopvollen en hooplozen

Die strategie past bij de visie van ’S Jongers, die vertelde hoe juist mensen met persoonlijke ervaring en zonder kennis van procedures, processen en beleidsnota’s de kloof tussen ‘hoopvollen en hooplozen’ kunnen slechten.

’S Jongers hield die hoopvollen, mensen die het materieel goed voor elkaar hebben, een spiegel voor. Onder hen politici en de professionals uit de wereld van welzijn en hulpverlening. ‘Kijk naar de sterren en je ziet het verleden. Kijk naar de situatie waarin de hooplozen verkeren en je ziet het resultaat van wat politiek en welzijnswereld in het verleden maakten.’

Beledigende broccoli

Mirjam van Esch is fractievoorzitter van Hart en hoorde het ademloos en knikkend aan. Hart ageerde in het verleden al tegen campagnes als Jongeren op Gezond Gewicht waarbij ‘hoopvollen’ vanuit ivoren torens laten weten dat ‘zij daar aan de onderkant van de samenleving’ meer moeten bewegen en wat vaker broccoli moeten heten.

‘De beledigende broccoli’ heet het boek waarin de Vlaamse politicoloog zijn ervaringen en visie uiteenzet. Het gaat over hoe ‘hoopvollen’ alsmaar niet hun best doen zich te verplaatsen in de mensen aan de andere kant van die dieper wordende kloof.

‘Stop met roken’

Hij vertelde over een opvang van drugsverslaafden in Antwerpen waar hij werkte en waar het wel goed ging. Waar de junks niet werd verteld wat ze zelf al wisten, namelijk dat ze moeten afkicken. ‘Het enige doel was om te zorgen dat ze de volgende dag zouden halen.’ Een aanpak die werkt tot een duurbetaalde consultant komt uitleggen dat ze toch echt moeten afkicken.

Ook adviezen aan mensen met geldgebrek om te stoppen met roken of de hond de deur uit te doen, getuigen van weinig besef en begrip.

Duizenddingendoekje

Om het allemaal nog wat cynischer te maken: de hoopvollen komen wél in actie als de problemen van de onderkant langzaam omhoog kruipen en hun eigen bestaan dreigt te beïnvloeden. Als het onderwijs vanwege personeelsgebrek hun kinderen raakt. En wat gedacht van de woningnood. ‘De dakloosheid is niet groter dan jaren geleden, maar staat nu ineens wel hoog op de agenda. Want de kinderen van hoopvollen hebben moeite om een huis te vinden.’

En dan nu hoe het dan wel zou moeten. Eén duizenddingendoekje is er niet, maar wat helpt is de inzet van kennis van mensen met ervaring als hooploze. Waar ’S Jongers naar eigen zeggen trouwens ook ooit toe behoorde.

Menstruatiearmoede

Voorbeeldje. ‘Als de gemeente wil investeren in een wijk, huur dan eens niet een bureau van buiten. Ga op zoek naar mensen uit die wijk.’ En verder helpt het om armoede als één thema te zien. ‘Het gaat steeds vaker over dingen als energiearmoede en menstruatiearmoede – dat helpt allemaal niet. Het zijn gewoon verschijningsvormen van één en dezelfde armoede.’

Mieke Bosch gaat met pensioen. Ze wordt opgevolgd door Sandra van Helvoort.

Mieke Bos tijdens haar afscheidsbijeenkomst.

De bouw van de nieuwe woonbuurt De Grote Braeck in Schijndel leidt tot een omstreden verkeersmaatregel. Want waar komt ‘de knip’?

Gisteravond ging het tijdens een vergadering van een raadscommissie bijna anderhalf uur lang over het bouwplan. Waarbij alle fracties het eens zijn over de vraag of De Grote Braeck er moet komen. Zeker wel.

Niet blij

De inspreekster die namens omwonenden sprak zal niet blij naar huis zijn gegaan. Ze vindt dat college en raad naar andere locaties hadden moeten kijken. ‘Die mogelijke andere plekken zijn vast ook geschikt’, bekende Laurens van Voorst van Hart. ‘En wie weet komen daar ook ooit huizen. Het neemt niet weg dat deze locatie ook geschikt is.’

[tekst gaat verder onder de kaart]

De vekeers- en parkeervoorzieningen van plan De Grote Braeck met aan de rechterkant de knip aan de zuidkant.

Dat de economische belangen van de projectontwikkelaar, in dit geval de Provincie, het winnen van belangen van omwonenden, weerlegde het gemeenteraadslid. ‘Hart is geïnteresseerd in de belangen van woningzoekenden, niet in de verdiensten van de ontwikkelaar. We snappen dat mensen aan de Spoorlaan en de Langstraat graag vrij uitzicht houden, maar dat belang verliest het voor ons van het belang van woningbouw.’

Autoluwer

Laurens vroeg aandacht voor een hoekje dat net buiten het plangebied valt en waarvan de eigenaren dolgraag bij de bebouwde kom van Schijndel willen horen. Maar waar het vooral over ging was ‘de knip’.

Het betreft hier een afsluiting op de fietsroute van de straat Plein. Fietsers kunnen die knip gewoon passeren, maar automobilisten niet. Het gevolg is dat de straat nog autoluwer wordt dan die nu al is – autoverkeer blijft mogelijk, maar geen doorgaand autoverkeer.

Maar waar moet de knip precies komen? Een ingehuurd bureau bedacht de afsluiting aan de zuidkant van de straat. Wim van der Rijt, al veertig jaar voorzitter van Wijkraad Plein, liet als inspreker weten dat hij het met die keuze eens is. Hij kreeg bijval van zowat alle fracties. Die van Hier en PvdA/GroenLinks zeiden zelfs een motie te overwegen om de voorkeurslocatie te regelen.

Meningen verdeeld

Geregeld dus, zou je denken. Nou, nee. Het college negeerde de wijkraad en het adviesbureau en verlegde in haar plan de knip enkele honderden meters noordwaarts. Wethouder Jan van Burgsteden (Verkeer, VVD) zegde toe met de wijkraad in gesprek te gaan en daarna van zich te laten horen. ‘Want ik stel vast dat de meningen verdeeld zijn.’

[tekst gaat verder onder de foto]

De knippen volgens het college en de rest van de wereld.

Laurens was verbaasd dat de wethouder daarmee bij de commissieleden weg leek te komen. ‘Ja, de meningen zijn inderdaad verdeeld. De wethouder wil de knip aan de zuidkant en de rest van de wereld kiest voor de noordkant. Ik snap niet waarom we een gesprek met de wijkraad zouden afwachten. We hebben de heer Van der Rijt gehoord. We kennen het standpunt van zijn club. Wat houdt ons tegen om binnenkort bij de raadsvergadering gewoon voor de noordelijke variant te kiezen?’

Onnodig gesprek

Hart gunt Hier en PvdA/GroenLinks het initiatief, aangezien zij de motie bedachten. ‘Maar het zou echt heel raar zijn als ze daar vanwege een onnodig gesprek van de wethouder met de wijkraad vanaf zien’, vindt Laurens.

Die raadsvergadering is op 4 april en wordt vanaf 19.30 uur gehouden in het bestuurscentrum. De vergadering is thuis online te volgen.

Foto van fietsend kind is afkomstig van plan adviesbureau Kragten.

Het zorginfarct komt eraan. Hoe oud bent u in 2040 en wie zorgt er dan voor u? Een pleidooi van Hart voor investeringen in de lokale samenleving.  

Tijdens de regionale avond voor raadsleden ging het afgelopen donderdag in Oss over hoe gemeenten ook op het gebied van gezondheidszorg meer taken krijgen. Taken die bedoeld zijn om het gat te dichten tussen vergrijzing en gebrek aan geld en zorgpersoneel. De centrale vraag voor de vijftigers en zestigers van nu: wie zorgt er in 2040 voor u?

Eén van de antwoorden van de rijksoverheid en allerlei partners is het Gezond en Actief Leven Akkoord (GALA): een pakket maatregelen over preventie, gezondheidsbevordering en het versterken van de sociale basis. Gemeenten krijgen geld in het kader van GALA en mogen dat redelijk vrij besteden.

In Oss probeerden een meneer van de GGD en een mevrouw van de gemeente Den Bosch een boeiend verhaal te vertellen over GALA, maar de raadsleden in de zaal leken niet enorm enthousiast.

Logo’s

Het beeldscherm stond tjokvol logo’s van gemeenten, andere overheden, ziekenhuizen, welzijnsclubs en andere organisaties. Dat moest een beeld van samenwerking creëren, maar leidde vooral tot scepsis. Of het allemaal niet één groot vergadercircus wordt. En of er niet vervolgens dure adviesbureaus voorbij komen die tegen torenhoge tarieven peperdure plannen schrijven. Waarna er nog amper geld is voor concrete acties.

De sprekers bekenden dat ze niet zeker weten of die vrees onterecht is. En dat terwijl GALA juist is bedacht vanwege het dreigende zorginfarct. Geld- en personeelsgebrek vormen samen met de vergrijzing een giftige cocktail. Nu al lukt het amper om hulpbehoevende ouderen bij te staan, naar verwachting is dat over tien en twintig jaar helemaal niet te doen. Vandaar GALA. Vandaar investeringen in preventie en de ‘sociale basis’. Dat laatste is een omfloerst begrip voor mantelzorg.

Speeltje

Hart hoorde het met gemengde gevoelens aan. Fractievoorzitter Mirjam van Esch stelt dat de wal van geld- en personeelstekort inderdaad het schip van ongebreidelde zorg zal keren, maar ziet ook hoe GALA het zoveelste speeltje is van beleidsmakers. ‘Ineens zet de overheid in op collectiviteit, op samen elkaar helpen. En dat terwijl diezelfde overheid tientallen jaren het individualisme bevorderde.’

En werken al die nieuw bedachte acties wel? ‘Onze fractie ageerde in het verleden al tegen investeringen in programma’s als Jongeren Op Gezond Gewicht. Dat soort acties bereiken vooral gezinnen die het niet nodig hebben en juist niet de huishoudens die er bij baat hebben. Lees dit verhaal over het mislukken van het programma.

Hoe dan wel? Mirjam: ‘De groeiende kloof tussen zorgvraag en aanbod kan de gemeente niet dichten. Wat de gemeente wel kan doen is investeren in een lokale samenleving waarin mensen het samen goed hebben.’

Dichtbij en van betekenis

Voor wie dat te abstract vindt, geeft Mirjam graag voorbeelden. ‘Zorg dat de gemeente dichtbij en van betekenis is in dorpen en wijken. Zorg voor wijkgebouwen waar ambtenaren, wijkagenten, wijkverpleegkundigen en jongerenwerkers hun werk doen. Begeleid inwoners in het nemen van verantwoordelijkheid en zeggenschap.’

‘Dit is waar Hart zich al vanaf haar oprichting in 2015 voor inzet. Onze oproepen voor het openhouden van balies, voor 24/7 toegankelijke toiletten, voor werkplekken voor ambtenaren in alle buurt- en wijkgebouwen, voor cash betalen, voor kinderspeelplaatsen in elke buurt, voor straten die door bewoners zelf worden ingericht – het komt allemaal voort uit onze wens om een samenleving te creëren waarin mensen er voor elkaar zijn en waar de gemeente er voor al die mensen is. Dat maakt mensen gelukkig in hun straat en buurt en dat geluk draagt bij aan gezondheid. Als iemand dat GALA wil noemen: prima.’

Stan Kastelijn loopt een week of zes stage bij Hart. ‘Ik wil wel eens zien hoe een fractie dingen voor elkaar krijgt.’

Schijndelaar Stan (21) is een en al politiek. Als negenjarige spitte hij al de stembiljetten door op zoek naar bekende namen. ‘Soms zocht ik namen op internet op om meer over hen te weten te komen. Ik weet nog dat ik Pieter-Paul Slikker, die nu wethouder in Den Bosch is, op Google heb opgezocht. Die was toen landelijke campagneleider van de partij. Geen idee waarom ik zoiets heb onthouden.’

Bestuurskunde

Op de middelbare school nam zijn interesse verder toe. ‘Mijn vader had al wel eens contact met Hart gehad en adviseerde me om eens met jullie kennis te maken. Ik vond het wel mooi dat raadsleden tijd vrijmaakten om naar me te luisteren en me te vertellen over de lokale politiek.’

Hart en Stan verloren elkaar uit het oog. Stan koos na zijn middelbare school voor de opleiding tot leraar maatschappijleer. Het openbaar bestuur en de politiek trokken meer en dus stapte hij over op Bestuurskunde bij Avans in Den Bosch. ‘Ik zit nu in het eerste jaar en daarbij hoort een stage. Ik wil een raadscyclus van zes weken volgen vanuit de bril van een fractie.’

Provinciale Staten

De keuze viel op Hart. ‘Politiek komen mijn standpunten misschien niet altijd overheen met die van Hart, ik stond bij de laatste verkiezingen voor Provinciale Staten op de lijst voor JA21. Maar dat doet er niet toe. Ik ken Hart als een partij die hard werkt en best wat voor elkaar krijgt en daar kan ik vast wat van leren. Het lijkt me boeiend om bij fractievergaderingen aan te schuiven en mee te maken hoe Hart afwegingen maakt, meningen vormt en vooral hoe strategieën worden bedacht om andere fracties mee te krijgen.’

Hart is niet de eerste Meierijstadse partij met een stagiair van de opleiding Bestuurskunde. Eerder liep een medestudente van Stan mee met de lokale fractie van de VVD.

Is er nog wel ruimte voor mindervaliden die met hun auto op de Markt in Sint-Oedenrode willen parkeren? 

Het was niet Hart die aan wethouder Jan van Burgsteden (Verkeer, VVD) bezorgde vragen stelde over parkeerplaatsen voor mindervaliden op de Markt in Sint-Oedenrode. Ere wie ere toekomt: dat was raadscommissielid Klaas Wijbenga van Gemeentebelang. Die wilde weten of er bij de herinrichting wel is gedacht aan mindervaliden die hun auto kwijt willen.

Markt

Zeker wel, blijkt uit antwoorden van de wethouder. Op dit moment zijn er, verspreid over de Markt, vier parkeerplaatsen die exclusief voor mensen zijn die een gehandicaptenparkeerkaart bezitten. 

Voor een groot deel van het centrumgebied geldt een verbod om te parkeren, maar gehandicapten met zo’n kaart mogen dat negeren. Zij mogen buiten de aangegeven parkeervakken drie uur lang parkeren.


Deken van Erpstraat

Mirjam van Esch is fractievoorzitter van Hart en woont in Sint-Oedenrode. Onlangs redde ze een plots verdwenen parkeerplaats voor mindervaliden. ‘Ik woon aan de Deken van Erpstraat en daar worden momenteel enkele woningen fraai gerenoveerd. Daarvoor zijn containers en zo nodig en die werden op parkeerplaatsen geparkeerd. Alle begrip hoor, maar zo sneuvelde er dus die ene plek voor gehandicapten.’

[tekst gaat verder onder de foto]

Nieuwe invalidenparkeerplaats aan de Deken van Erpstraat in Sint-Oedenrode.

Mirjam deed als inwoonster een melding via de app MijnGemeente. ‘Echt geweldig hoe snel en goed er door een ambtenaar werd gereageerd. Binnen enkele dagen was er dichtbij de oorspronkelijke plek een nieuwe parkeerplaats voor gehandicapten geregeld. Top!’

Als journalist kon hij zich niet verbinden aan een politieke partij, maar nu hij met pensioen is treedt Rooienaar Jan Egmond graag toe tot de fractie van Hart. 

Jan (foto) was ruim drie decennia journalist, onder meer voor het Eindhovens Dagblad en De Mooi Rooi Krant. Vooral bij dat weekblad volgde hij achtereenvolgens de Rooise en daarna de Meierijstadse politiek op de voet.

Gecharmeerd

‘In die tijd raakte ik gecharmeerd van Hart. Vanzelfsprekend moest ik vanuit mijn functie afstand houden tot de politiek, maar ik kon er ook in mijn artikelen soms niet om heen dat Hart onderscheidend is. De inzet van de partij maakte indruk op me, ook als het ging om thema’s die relevant zijn en ondanks dat op weinig aandacht mochten rekenen.’

De laatste raadsverkiezingen, waarbij Hart op 24 stemmen na een derde zetel miste, waren de laatste die Jan meemaakte als politiek redacteur van De Mooi Rooi Krant. ‘Ik heb me toen verbaasd over het verlies van die zetel. Maar wat me nog meer verraste: Hart ging gewoon door met wat ze deed en paste haar strategie, communicatie en wijze van politiek bedrijven niet aan. De partij blijft trouw aan zichzelf, of dat nou kiezers oplevert of juist niet.’

Gepokt en gemazeld

Journalist is hij niet meer, maar de belangstelling voor lokale politiek bleef. ‘Ik kan geen verslag meer doen in de lokale media, maar daar staat tegenover dat ik wel mee kan doen. En dus sluit ik me graag aan bij Hart.’

Fractievoorzitter Mirjam van Esch, net als Jan woonachtig in ‘Rooi’, is blij met de nieuwkomer. ‘Jan is gepokt en gemazeld in dit dorp, snapt politiek en deelt de ideologie van onze partij. En verder is het een compliment dat een onafhankelijk journalist bekent dat hij er niet omheen kan dat Hart zijn partij is.’

Jan Egmond wordt met zijn komst het twaalfde fractielid van Hart. Die fractie bestaat uit twee gemeenteraadsleden, vier raadscommissieleden en dankzij Jan nu zes steunfractieleden. Ook belangstelling om mee te doen? Mail Mirjam.

Met het vertrek van Heusden telt de Regio Noordoost-Brabant nog maar tien gemeenten. Die tien denken na over hoe ze samen verdergaan.

De Regio Noordoost-Brabant (RNOB) is een wat wonderlijk samenwerkingsverband. Het hangt tussen de provincie en de gemeente in en anders dan bij die twee zijn er geen verkiezingen. Hier en daar klinkt dan ook het verwijt dat het algemeen bestuur, bestaande uit burgemeesters en wethouders, ondemocratisch is.

Welnee. De bestuurders nemen alleen besluiten die ze als collegeleden van hun eigen gemeente ook mogen nemen. Als goedkeuring van de gemeenteraad wettelijk nodig is, dan kloppen ze bij hun raden aan. Raadsleden krijgen ook nog eens de kans om zich op regionale bijeenkomsten stevig te bemoeien met de regionale samenwerking.

Afwezigheid

Vanavond is er in Oss weer zo’n bijeenkomst en zoals altijd is de raadsfractie van Hart er bij. En steeds weer schitteren dezelfde paar Meierijstadse partijen door afwezigheid – waarbij één van die partijen regelmatig laat horen wat er allemaal niet deugt aan de RNOB.

‘Kom eens kijken, lees de stukken die er over gaan en bezoek de lokale bijeenkomsten die er voor de fracties worden gehouden over regionale samenwerking’, liet Hart al vaak weten. Tevergeefs. Gisteravond was er, voorafgaand aan de bijeenkomst van vanavond,  weer zo’n lokale vergadering en weer waren er diverse fracties niet bij.

Zo jammer, want het gaat over belangrijke zaken. Gemeenten stemmen beleid met elkaar af op het gebied van duurzaamheid, leefomgeving, economie, ruimte, mobiliteit, wonen en arbeidsmarkt.

Die afstemming doet ertoe, want voorkomt dat dit deel van Brabant net zo spuuglelijk wordt als Zuid-Holland. Of net zo weinig werkgelegenheid heeft als Oost-Groningen. Of dat een snelfietsroute stopt bij de gemeentegrens. Om maar wat dwarsstraten te noemen.

Agrifood Capital

Overigens was Hart niet altijd enthousiast over de samenwerking. In het verleden werd geld uitgegeven aan de organisatie Agrifood Capital en dat was destijds weinig meer dan een reclamebureau. Dankzij de inzet van PvdA/GroenLinks in Vught, Hart in Meierijstad en diverse SP-fracties is die club omgevormd tot een organisatie die de overheidsbemoeienis bij agrarische bedrijvigheid coördineert.

Vanavond gaat het over niets minder dan de toekomst van de RNOB. Het huidige convenant, zeg maar set van afspraken, loopt eind dit jaar af. En dus moeten de deelnemende gemeenteraden het fundament leggen over hoe het daarna verdergaat.

Heusden

Wat die toekomst ook wordt: het is zonder Heusden. Die gemeente doet nu nog mee met twee regionale samenwerkingsverbanden. Het is te danken aan de fusie in 1997 van Heusden, Drunen en Vlijmen tot die gemeente. Heusden en Vlijmen hoorden bij de regio ’s-Hertogenbosch en Drunen deed mee met wat toen nog Hart van Brabant heette.

[tekst gaat verder onder de foto]

Is het nou een pittoresk plaatsje of een potsierlijk openluchtmuseum? Hoe dan ook: Heusden hoort niet meer bij ‘ons’.

Die combinatie vinden ze in Heusden niet handig en dus besloten ze tot een Hexit. Heusden verlaat de RNOB en kiest voor de regio Tilburg, formeel Midden-Brabant. Hart vertrouwt erop dat de Heusdense afvaardiging vanavond een emotionele afscheidsspeech houdt en daarna een rondje geeft.

Om aan de behoefte aan huisvesting te voldoen, moeten er tussen nu en 2040 in Meierijstad bijna 6.400 nieuwe woningen worden gebouwd. Dat gaat niet lukken, denkt Hart. Een voorbeschouwing op de bijeenkomst van vanavond.

Vanavond gaat het over de woonzorgvisie van de gemeente Meierijstad. Die is nog niet af en juist daarom is het de moeite waard om meegenomen te worden in de bespiegelingen op weg naar dat stuk. Specifieker: om de enorme hoeveelheid aan informatie over dit onderwerp te ontvangen en daarop te kauwen.

Meierijstad groeit

Hart las niet alleen de gemeentelijke data, maar nam ook een duik in de informatie van de provincie. In een bijlage van een bijlage vond Hart een Excel-bestand met de prognose van het aantal inwoners: Meierijstad (nu ruim 83.000 inwoners) passeert in 2034 de grens van de 90.000 en telt in 2040 iets meer dan 92.000 inwoners.

En nee, soortgelijke groeicijfers gelden niet voor alle gemeenten in onze provincie of zelfs niet eens in heel onze regio. Buurgemeenten Boekel en Sint-Michielsgestel staan de komende decennia stil en in Cranendonk en in de enige echte Meierijstad ’s-Hertogenbosch is zelfs sprake van krimp.

[tekst gaat verder onder de foto]

Woningbouw in Veghel (archieffoto)

Overigens is qua behoefte aan huizen het aantal huishoudens belangrijker dan het aantal inwoners. Welnu: in Schijndel en Wijbosch samen groeit dat aantal tot 2040 met 15,7%, in Erp (inclusief Boerdonk en Keldonk) met 10,7%, in Sint-Oedenrode en kerkdorpen met 16,9% en in Veghel plus omliggende dorpen zelfs met 27,3%. In het laatste geval veroorzaakt het aanbod (in Veghel wordt relatief veel gebouwd) de enorme groei.

Iedereen is urgent

De opsomming van het aantal doelgroepen die speciale aandacht behoeven is zo groot dat Hart concludeert dat elke doelgroep op dat lijstje staat. In de stukken van het college, gedeeld als voorbereiding op de bijeenkomst van vanavond, gaat het over jongeren, ouderen en gezinnen. Over iedereen dus.

De opgave om statushouders op te vangen is trouwens zorgwekkend. Volgens het college gaat het om 180 mensen per jaar (dat zijn dus geen 180 woningen!). Voor de periode tot 2040 dus bijna 2.900 personen. Dat is bijna 30% van de bevolkingsgroei in die zestien jaar.

Hart is niet van de xenofobie en vindt dat wie op de vlucht is voor oorlog of dictatuur een veilig heenkomen verdient. Zoals Hart ook vindt dat kwetsbare groepen woningzoekenden niet tegen elkaar moeten worden uitgespeeld. Allemaal waar. Feit blijft dat de opgave op het gebied van woningbouw gigantisch is en de statushouders daarvan een fors deel uitmaken.

Wat ook waar is: als opeenvolgende VVD-kabinetten van volkshuisvesting geen woningmarkt hadden gemaakt, was de ellende nu niet zo groot geweest. De VVD-kabinetten verdomden het om woningbouw te subsidiëren en zo betaalbaar te maken en deden zelfs het tegendeel: ze legden woningcorporaties forse heffingen op.

Algemeen belang

Wat het realiseren van nieuwe huizen niet gemakkelijk maakt, is dat de periode van eerste idee voor een bouwplan tot sleuteloverdracht behoorlijk lang is. Perioden van tien jaar zijn geen uitzondering. Hart sprak in 2021 al met omwonenden van bouwplan De Grote Braeck in Schijndel, drie jaar later zijn we pas toe aan de wijziging van het bestemmingsplan. En dan moet de omgevingsvergunning nog komen.

De eisen die de wet aan bouwplannen stelt zijn fors, bijvoorbeeld als het gaat om stikstofuitstoot en bescherming van flora en fauna. Daarnaast hebben omwonenden voor en na de vaststelling van een bestemmingsplan een stem – de ervaring leert dat zij vaak meer oog hebben voor persoonlijke belangen (parkeerdruk, schaduw, minder uitzicht, overlast tijdens de bouw) dan het algemene, publieke belang.

[tekst gaat verder onder de foto]

Mogelijke bouwlocatie in Sint-Oedenrode.

Hart is de zelfbenoemde partij van de burgerparticipatie en koestert dus het recht op inbreng. Hart combineert dat recht echter met de morele plicht om verantwoordelijkheid te nemen. Het komt er op neer dat omwonenden worden aangesproken op het algemene belang. Gemeente, initiatiefnemer of woningzoekenden kijken hen recht in de ogen en vragen of het verlies van fraaie uitzicht op een weiland het moet winnen van het verminderen van de enorme woningnood.

De bijeenkomst over de woonzorgvisie wordt vanavond gehouden in het bestuurscentrum in Sint-Oedenrode en begint om 19.30 uur.

Foto bij dit artikel: bouw van woningen, appartementen en buurthuis in de Schijndelse wijk Boschveld (archieffoto).