woensdag
24 apr
De plannen voor woningen, appartementen en buurthuis zijn door de gemeente en Woonmeij aangepast aan de wensen van omwonenden. Hart had vorig jaar die ideeën ingebracht bij wethouder Jan Goijaarts.
Vandaag werden de plannen gepresenteerd. Zoals een meerderheid van buurtbewoners op een door Hart georganiseerde bijeenkomst aangaf, komt er een groot groen gebied aan de Papaverstraat. Daarnaast en erachter komen buurthuis, appartementen en huizen.
[Tekst gaat verder onder de kaart]
Zo wordt het.
Hier en daar werd vanmorgen nog gemopperd over de plannen. Zo liet een bewoner weten dat er meer ruimte moet komen tussen zijn huis en de te bouwen rij woningen.
Maar er heerst vooral tevredenheid. Zeker bij Hart, sinds jaar en dag pleitbezorger voor het buurthuis en de inbreng van bewoners. Blij is Hart ook dat er zelfs wat meer sociale huurwoningen komen dan oorspronkelijk gepland.
De presentatie had plaats tijdens ‘Kijk in de Bloemenwijk’, georganiseerd door de gemeente en wijkraad. De hele dag ging het over leefbaarheid en veiligheid in de wijk. De Bloemenwijk is één van de twee wijken in Meierijstad waar de gemeente extra in investeert.
‘Ze zijn nog niet toe aan participatie’
De plannen voor het buurthuis en woningen kennen een lange en vooral moeizame geschiedenis.
Al in 2012 kregen wijkbewoners de ruimte om zelf plannen te ontwikkelen. Met het resultaat daarvan werd door de laatste twee gemeentebesturen van Schijndel zo goed als niks gedaan. Ook de eerste jaren in Meierijstad stonden in het teken van stroperigheid en zo nu en dan zelfs tegenwerken van het initiatief van de wijk.
Dat veranderde pas toen de betrokken wethouder vroegtijdig vertrok. Hij had eerder al laten weten dat de wijkbewoners ‘nog niet toe [waren] aan participatie’ en dat de bouw van sociale huurwoningen onzeker was omdat er meer ‘kapers op de kust’ zouden zijn.
Na zijn vertrek werd er voortvarend gewerkt aan een zogeheten stedenbouwkundig plan – zeg maar: waar komt het groen en waar het buurthuis en de woningen. Een eerste plan leidde vorig jaar nog even tot onrust, zo bleek in oktober op een bijeenkomst van Hart.
Daarna ging het snel. Hart speelde de ideeën van de bewoners door aan wethouder en betrokken ambtenaren en die gingen er mee aan de slag. Binnen een maand was er een nieuw voorstel. ‘Wat een mooi resultaat’, klonk het vanuit de wijk.
Overigens komt de meeste eer voor het succes niet de gemeente of Hart toe, maar de bewoners toe die de moed niet opgaven en betrokken bleven.
