zaterdag
20 apr
De weg van Olland naar Liempde gaat over comfortabel asfalt. Wie weet nog dat het ooit een zandpad was? Hart bezoekt Olland en wordt overmand door heimwee.
Het was 2014. De verkiezingen van de laatste gemeenteraden van Schijndel, Sint-Oedenrode en Veghel waren net achter de rug. Burgemeester Jetty Eugster van Schijndel bedacht dat het een goed idee was als de kersverse raadsleden in haar gemeente samenkwamen op een verrassende plek. Buiten Schijndel.
Fraaie beuk
Of ze op een zaterdag allemaal maar naar gemeenschapshuis De Loop’r in Olland wilden komen. Twee van de drie huidige raadsleden van Hart waren erbij en vergaapten zich aan de prachtige multifunctionele accommodatie, de MFA.
[tekst gaat verder onder de foto]
‘Het is sowieso een heel charmant dorp’, zei het ene raadslid tegen het andere. De ene wees op het mooie café aan de Pastoor Smitsstraat, de andere vroeg aandacht voor een fraaie beuk. ‘Die schijnt al 170 jaar oud te zijn.’
Natuurlijk is Olland een dorp van deze tijd. Met eigentijdse problemen, zoals te weinig nieuwe woningen om de leefbaarheid op termijn te garanderen. Met de, inmiddels gestreden, strijd over een zendmast, zorgen over geitenhouderijen en al die zonnepaneelvelden die rond het dorp dreigen te verschijnen. En dan is er nog het gebrek aan mensen die tijd en zin hebben om De Loop’r draaiend te houden. Hart schreef in 2019 al hoe alle eigentijdse problemen samenkomen in Olland.
Asfalt
Maar als we ergens in Meierijstad nostalgische gevoelens krijgen, dan is het toch wel in Olland. Wandelend door het dorp kunnen we de drang niet weerstaan om Het Dorp van Wim Sonneveld te zingen – al was dat dan geïnspireerd op een ander Brabants dorp.
En zo komen we al mijmerend (ja, ook Olland heeft een mijmerbankje) op de weg van Olland naar Liempde terecht. Tot 1989 was het een zandpad. Het asfalt is voor fietsers vast aangenaam, maar tjonge – wat zou Hart het zand graag terugzien.
Traagheid
Schrijver Paul Spapens, lang geleden nog eens collega van onze fractievoorzitter, zei ooit dat met de komst van asfalt de ziel van een weg verdwijnt. ‘Het vernietigt de traagheid en het verhaal van het zandpad dat hier al eeuwen ligt.’
[tekst gaat verder onder de foto]
Hart maakte zich een paar jaar geleden al druk over een zandpad dat in het buitengebied tussen Schijndel en Sint-Oedenrode verdween. En over hoe stiekem een zandpad in de buurt van De Molenheide in Schijndel werd versteend.
Maar we snappen ook wel dat we Olland niet tot een openluchtmuseum moeten maken, waar moderniteit geen kans heeft. Die zendmast is er gekomen, het asfalt is handig en het dorp heeft nieuwe woningen nodig.
Allemaal waar. Maar mag het alsjeblieft samengaan met de gemoedelijkheid en de traagheid van het bijna verdwenen Brabant? Ja? Fijn.
Dit is de tiende aflevering in de dertiendelige serie over de dorpen van Meierijstad. Eerder verschenen afleveringen over Boerdonk, Boskant, Wijbosch, Mariaheide, Nijnsel, Zijtaart, Keldonk, Sint-Oedenrode en Erp.
