zaterdag
20 apr
Inwoners in Meierijstad besparen op energie en scheiden afval. Maar het bedrijfsleven blijft achter. Die conclusie trekt Hart uit een uitgebreid rapport van het College over de uitvoering van het duurzaamheidsbeleid. Minstens zo interessant: er staan inmiddels initiatieven op stapel voor 250 hectaren aan zonnepanelen.
Een van de ambtenaren die schreef aan de ‘Voortgang uitvoeringsprogramma 2019’ van de ‘Duurzaamheidsvisie Meierijstad’ deelde het 91 pagina’s tellende document met terechte trots op LinkedIn. ‘We mogen concluderen dat er veel energie en initiatief zit in de samenwerking’ schreef ze en Hart is het er grotendeels mee eens.
Lange weg
Het neemt niet weg dat de weg die gemeente, ondernemers en inwoners nog moeten gaan langer is dan de route die achter ons ligt. Anders gezegd: er is minder gebeurd dan er nog moet gebeuren. (Waarbij we de prestaties in de grote hoeveelheid gedetailleerde teksten zo nu en dan trouwens maar moeilijk konden vinden. De tip om dat een volgend keer wat handzamer te presenteren is inmiddels doorgegeven aan een van de schrijvers.)
Een van de redenen van die lange weg is dat Meierijstad op bepaalde onderdelen van ver komt. Zo gebruikten we hier in 2017 nog maar 4,3% hernieuwbare energie (zoals zon en wind), terwijl dat in onze regio 6,3% was en landelijk zelfs 7,0%.
Duurzame energie
Maar we lopen in. Wekten we in 2017 nog geen 100 Terra Joule (TJ) aan duurzame energie op, een jaar later was het volgens het rapport al 121 TJ. En toen waren de vier windmolens aan de A50 bij Veghel dus nog slechts vage plannen.
Ook het plan over zon- en windparken moest nog worden geschreven. Wat de uitvoering van dat plan betreft: tot 1 april konden bedrijven zich melden die zonneparken willen aanleggen. Het College ontving 38 initiatieven, samen goed voor 250 hectare. Dat is te lezen in antwoorden van het College op vragen van de fractie van Lokaal. Maar liefst 22 aanvragen vallen wat het College betreft af omdat het om percelen van minder dan 5 hectare per stuk gaat. Pas op zijn vroegst eind dit jaar worden de aanvragen gepresenteerd aan de raad.
CO2-neutraal
Waar wij al lezend van opkeken is dat de schrijvers van de voortgangsrapportage best somber zijn over de stappen die de gemeentelijke organisatie zelf zet op weg naar meer duurzaamheid. Er moet, zo lezen we, nog een hoop gebeuren om in 2030 CO2-neutraal te zijn als gemeentelijke organisatie. En in 2050 als gemeente.
Wat misschien niet handig is: de gemeenteraad heeft geen fiks bedrag vrijgemaakt om dat voor elkaar te krijgen – voor elke aanpassing van een gemeentelijk gebouw moet het College bij de raad aankloppen. En elke keer weer moet dus worden bezien waar dat geld vandaan moet komen.
81 kilo per persoon
Ronduit positief zijn de paragrafen over afval. Al voor de fusie deden de drie toenmalige gemeenten het beter dan landelijk gemiddeld en sindsdien zijn inwoners doorgegaan met streng scheiden. Het gevolg is dat dat er het afgelopen jaar nog slechts 81 kilo restafval per persoon aan de straat werd gezet. Daarmee zitten we flink onder het doel dat landelijk is gesteld voor dit jaar: 100 kilo per persoon.
Duurzaamheid gaat ook over klimaatbestendigheid. Op dat gebied is nog een wereld te winnen. Acties om inwoners regenwater in tonnen te laten opvangen en om stoeptegels te vervangen door planten zijn matig succesvol, al groeit het enthousiasme jaar op jaar.
Biodiversiteit
Het thema biodiversiteit blijkt helemaal een ondergeschoven kindje. De gemeente weet amper hoe het daarmee is gesteld in Meierijstad, zo is te lezen. Daardoor zijn ambities op dat gebied gebouwd op drijfzand. Zo’n ambitie is dat de biodiversiteit in 2030 niet is afgenomen. Geen idee hoe iemand dat tegen die tijd gaat vaststellen.
Hart las de 91 pagina’s en concludeert dat er geen reden is om de vlag uit te hangen. Maar de fractie is ook allesbehalve somber. Want we moeten erkennen dat de wel heel forse ambities met best beperkte middelen waargemaakt moeten worden.
Ondernemers
En dan is er nog de wetenschap dat de gemeente afhankelijk is van derden, zoals het bedrijfsleven. Ondanks alle mooie woorden van het Platform Ondernemend Meierijstad en individuele bedrijven kunnen we er niet onderuit: de medewerking van ondernemers is matig. Waar particulieren jaar op jaar zo’n 2% besparen op elektriciteit, neemt het elektriciteitsverbruik bij bedrijven juist met hetzelfde percentage toe. En oké: het gasverbruik neemt wel af.
Het bedrijfsleven in Meierijstad is er trouwens de oorzaak van dat wij met zijn allen een fors aandeel moeten leveren binnen de regio om zon- en windparken te realiseren. Meierijstad is goed voor 13 % van de inwoners van de regio en is verplicht 17 % van de beloofde opgewekte duurzame energie realiseren. Het verschil tussen die 13 en 17 % wordt verklaard door de bedrijvigheid.
Hieronder de antwoorden op de vragen van Lokaal en het volledige duurzaamheidsrapport. Wie nog meer wil lezen over duurzaamheid in Meierijstad, leest het dossier van Hart daarover: 135 artikel over onder meer bomen, bodem, stikstof, duurzame energie, bossen, afval, zwerfafval, circulaire economie, regentonnen, biodiversiteit, isolatie en zon- en windparken.
