donderdag
25 apr
De schrijvers van de sociaaleconomische visie voor Meierijstad kregen afgelopen dinsdag te horen dat het wéér niet goed was. De gedachten over economie veranderen in hoog tempo, zo werd duidelijk.
Wethouder Jan Goijaarts (Economie, CDA) moet zich gevoeld hebben als een scholier die na een dikke onvoldoende een herkansing probeert en weer op zijn donder krijgt van de leraar. ‘Die 4 van de vorige keer is nu een 5 min, Jan. Dat wordt bijles.’
Prullenbak
De gemeenteraad had lang geleden al om een visie gevraagd met betrekking tot de economische ontwikkeling van Meierijstad, met daarbij veel aandacht voor de sociale aspecten daarvan. Vandaar de naam: sociaaleconomische visie. Een eerste versie kon eind vorig jaar de prullenbak in, want het begrip sociaal was amper in de tekst terug te vinden.
Afgelopen dinsdag presenteerden een beleidsambtenaar en een meneer van een extern bureau poging twee. En weer was het niet goed. Het leek wel afgesproken werk, maar dat was het niet: onafhankelijk van elkaar stelden woordvoerders van Hier, PvdA, SP, D66 en Hart vragen bij de wens van het college om op allerlei gebieden te groeien.
Spullen maken
Hart beet vorige week al het spits af op deze site. Of we in plaats van inzetten op groei niet beter kunnen focussen op vooruitgang. Op welzijn, geluk en duurzaamheid. Economische groei is daarbij niet verboden, maar is in de praktijk vaker een sta-in-de-weg dan een voorwaarde voor vooruitgang. Want zeg nou zelf: economische groei is toch weinig anders dan alsmaar meer spullen maken?
Het CDA probeerde tijdens de beeldvormende avond de boel te redden door de sociaaleconomische visie te bombarderen tot een niet-politiek stuk. Zowel fractievoorzitter Johan van Gerwen als Goijaarts lieten weten dat dit document nu eenmaal het resultaat was van wat allerlei belanghouders tijdens gesprekken hebben ingebracht. En dat de raad het daar dus maar mee moet doen. Tot 2022 wat Van Gerwen betreft, ‘dan kunnen we er een verkiezingsthema van maken’.
Niet wachten
Zo lang moesten we maar niet wachten, vindt Hart. De visie dient door het College aan de raad te worden aangeboden en wordt dan besproken. Waarbij zo’n vijf partijen zullen pleiten voor een belangrijke accentverschuiving.
‘Laat ondernemers een belofte doen’
Een kleine symbolische stap op weg naar een economie die iets minder draait om winst en marktaandeel en meer om welzijn, geluk en duurzaamheid. Zo kan het voorstel van Hart worden gezien om ondernemers een intentieverklaring te laten ondertekenen.
Als het aan Hart ligt, maakt die verklaring onderdeel uit van een overeenkomst voor bedrijven om zich in Meierijstad te vestigen. De ondertekenaars beloven dat ze zich zullen inzetten voor de lokale samenleving en dat ze waar ze maar kunnen duurzaamheid zullen nastreven.
Mogelijk dat ook directeuren of eigenaren van bedrijven die in Meierijstad al actief zijn zo’n verklaring kunnen invullen.
De juridische waarde van zo’n verklaring is mogelijk beperkt. Kan zijn, maar de gemeente maakt hiermee wel duidelijk wat ze van het bedrijfsleven verwacht. Daarnaast kunnen ondernemers op hun handtekening worden aangesproken.
