zaterdag
10 jun
Bij de gemeente Meierijstad had iemand een ontzettend slechte dag, toen een mail van Dorpsraad Keldonk werd beantwoord. We snappen wel dat de dorpsbewoners daar het een beetje hebben gehad met het College. Lees hoe een gemeente juist niet moet communiceren met betrokken inwoners.
De dorpsraad stuurde alle gemeenteraadsleden een paar dagen geleden een lange mail. Of we ons eens willen bemoeien met de woningbouw in Keldonk. Want wat de dorpsraad ook probeert, het lukt ze maar niet om daarover een fatsoenlijk gesprek te voeren met de betrokken wethouder. Aan de mail hing een kopie van een mailwisseling met een ambtenaar van afgelopen maart.
Kleurtje
De ambtenaar antwoordt op vragen, gesteld aan de wethouder. Hoewel dit de dorpsraad irriteert, valt daar nog best wat voor te zeggen – het is aan het College om te bepalen of ze zelf in de pen klimt of dat delegeert aan medewerkers. Het College blijft vanzelfsprekend wel verantwoordelijk voor wat er de deur uit gaat. En dus ook voor de ietwat raar opgestelde mail, waarbij het lijkt alsof de gemeente reacties met kleurtjes in de tekst van de dorpsraad plakte om zo te laten weten wat het College ervan vindt.
En dat is nogal wat. Of de gemeente grond wil kopen en bouwkavels wil ontwikkelen, vraagt de dorpsraad. Het antwoord: ‘In Mijlpalen voor Meierijstad is uitgangspunt ‘faciliterend grondbeleid’ opgenomen’. Punt. Of de dorpsraad maar via Google wil uitvogelen dat faciliterend grondbeleid betekent dat de gemeente in principe geen grond koopt en ontwikkelt. Over het waarom van die keuze geen woord in de mail.
Venijnig
De dorpsraad vraagt verder of de gemeente met betrekking tot een specifiek bouwplan de regie kan overnemen. Want dat plan schiet niet op. Antwoord: ‘Zie antwoord bij vraag 2’. En o wee als de dorpsraad daarna nog een vraag stelt, dit keer over mogelijke nieuwe plannen. De gemeente kaatst venijnig terug: ‘Welke gedachten heeft de dorpsraad hierbij? Waar? Hoeveel woningen? Wie is eigenaar/initiatiefnemer?’ Jeetje, College – dat is toch niet hoe je bezorgde en bovenal betrokken burgers tegemoet treedt? Pak de telefoon, maak een afspraak, drink samen koffie, luister en denk mee.
Bijna grappig is een meegestuurd mailtje waarin een ambtenaar aan de dorpsraad laat weten dat ze toch echt eerst moet overleggen met de wethouder die over Keldonk gaat en met zijn collega die Wonen doet. De medewerker schrijft te hopen ‘op korte termijn af te stemmen met beide wethouders’.
De wethouder Keldonk ís de wethouder Wonen. Dat is een en al dezelfde man.
Afwijzend
Overigens was dat mailtje van juni en bleef het daarna volgens de dorpsraad stil. Het is de reden dat deze week een noodoproep in de mailboxen van raadsleden terechtkwam. De dorpsraad heeft het helemaal gehad met het College, zo blijkt. Citaat: ‘Wij vragen concreet om actie van de gemeente en krijgen alleen maar afwijzende antwoorden […]: verwijzingen naar mijlpalen, faciliterend grondbeleid. […] Kom na wat tijdens het verkiezingsdebat vorig jaar is beloofd’.
We moesten het er maar eens over hebben met de wethouder Wonen. Of met de wethouder die over Keldonk gaat.
