Het dorp dat hunkert naar een koppelteken

We moesten het nog maar een keer proberen: Mariaheide haar oorspronkelijke naam teruggeven. Mariaheide moet weer Maria-Heide worden.

‘Whats in a name?’, zei Shakespeare al en misschien doet het er ook niet echt toe. Maar toch: het toenmalige College van Veghel sloeg in 2006 de plank behoorlijk mis toen een verzoek uit Mariaheide werd afgewezen om het dorp om te dopen tot Maria-Heide.

Hart vindt zichzelf niet de juiste club om die poging opnieuw te wagen, maar mocht de dorpsraad het nog eens willen proberen – wij stemmen ermee in.

Pastoor van Haarenstraat

De eerste keer dat de dorpsnaam officieel werd vastgelegd, was in 1906. Toen werd de parochie Maria-Heide opgericht. De naam Mariaheide zonder koppelteken borrelde ergens in de jaren zestig van de vorige eeuw op, maar die spelling berust op slordigheid en misverstanden.

Nou hebben ze in Mariaheide (we hanteren tot nader order lafjes de spelling van het gemeentebestuur) wel wat meer urgente problemen dan die naam. Probleem nummer één is de Pastoor van Haarenstraat.

[tekst gaat verder onder de foto]

Peer Brouwers bedacht hoe de Pastoor van Haarenstraat veiliger kan worden.

Hart krijgt regelmatig mailjtes van Peer Brouwers van café-zaal D’n Brouwer. Peer laat ons dan weten hoeveel overtredingen hij nu weer op één dag heeft waargenomen. Het gaat dan over automobilisten die een baksteen op hun gaspedaal gooien en (brom)fietsers die over de stoep rijden. 

Olijke smileys

Het goede nieuws is dat het beter wordt. In 2022 misschien al en anders toch zeker in 2023. Peer kan zolang niet wachten en wil alvast tijdelijke maatregelen. Niet al zijn ideeën, doorgegeven door Hart aan het College, kunnen op goedkeuring rekenen. 

Op eentje na: wethouder Harry van Rooijen (Verkeer, VVD) ziet wel wat in van die olijke smileys die in groen oplichten als een automobilist zich aan de maximum snelheid van 30 km/u houdt. En zo’n rood boos kijkend gezicht als die snelheid wordt overschreden.

Hart snapt Peer en snapt het College. Als je dag in dag uit al die overtredingen ziet, dan wordt de vrees dat het eerdaags echt mis gaat alsmaar groter. En wat het College betreft: daar hebben ze zeven ton gevonden om het voor eens en altijd goed op te lossen en het is zonde van het geld om vlak voor die ingreep nog allemaal tijdelijke dingen te regelen.

Bittere herinneringen

Hoe dan ook: het was tot de opening van de A50 allemaal veel erger. Toen reden auto’s in lange files van Eindhoven naar Nijmegen en terug door diezelfde Pastoor van Haarenstraat. 

De dorpelingen hebben bittere herinneringen aan de tijd. Dieptepunt waren de verkeersongelukken begin jaren zestig waarbij drie kinderen uit één gezin overleden. Dat het daarna nog veertig jaar duurde voor het dorp werd bevrijd van dat ellendige verkeer, is natuurlijk ronduit schandalig.

[tekst gaat verder onder de foto]

Uitzicht op de Pastoor van Haarenstraat vanaf het Dobbelsteenplein en de kerk die door de naamgever van die straat is gebouwd.

En dan moeten we het ook nog even over de naamgever van de straat hebben. Pastoor van Haaren bedacht de naam Maria-Heide en betaalde met zijn familiekapitaal een kerk, een school en een klooster. Uiteindelijk liep het met de geestelijke verkeerd af. In de jaren dertig was zijn geld op. Gijsbert van Haaren belandde in een tehuis voor ‘ouw mennekes’ in Veghel, waar hij in 1945 overleed.

Sinds 2003, toen de Pastoor van Haarenstraat eindelijk verlost was van het verkeer Eindhoven-Nijmegen, is het rustig in het dorp. De weg werd aangepast en leek jarenlang te voldoen. Nu is het tijd om wat onhandigheden te repareren. Zoals een trottoir dat eruitziet als een fietspad, een wegdek dat niet uitnodigt erover te fietsen en dankzij de lange rechte lijn wel verleidt tot hard rijden.

Het komt uiteindelijk goed Peer, het komt uiteindelijk goed.