dinsdag
6 jun
Meierijstad is zo ongeveer door de bedrijfskavels heen. Maar is dat zo erg?
In opdracht van het College heeft de Stec Groep onderzoek gedaan naar de vraag en het aanbod van kavels op bedrijfsterreinen in Meierijstad.
Voor de grijp
De raadsleden hoorden afgelopen donderdag van Rick Meijerink van dat onderzoeksbureau dat de gemeente zowat door de beschikbare kavels heen is. Er is alleen nog ruimte op De Dubbelen (Veghel) en mogelijk te ontwikkelen kavels op Foodpark (Veghel, op de foto zo’n nog braakliggend terrein) en Duin-Vlagheide (Schijndel).
Het is landelijk gebruikelijk dat 5 tot 6 % van de beschikbare kavels ‘leeg staan’, vertelde Meijerink. Maar in Meierijstad ligt dat percentage lager. Dat lijkt positief, maar is het volgens hem niet: een hoeveelheid kavels-voor-de-grijp is nodig om bedrijven van dienst te zijn.
Tot 2030 is er behoefte aan uitbreiding met 40 tot 63 hectare, terwijl het zekere aanbod (‘harde plancapaciteit’) slechts 27 hectare betreft. Maar liefst 22 hectare van dat aanbod is ook nog eens zo goed als vergeven: bedrijven hebben er een optie op of hebben al een lap grond gereserveerd.
Nee verkopen
We komen op termijn dus dertien tot 36 hectare tekort. Tenminste, als we geen nee willen verkopen. Tegen bedrijven die hier al zitten, willen we vooral ja zeggen. Dat heeft de gemeenteraad een paar jaar geleden afgesproken. En het past bij de onderzoeksresultaten van de Stec Groep. Daaruit blijkt dat Meierijstadse bedrijven honkvast zijn. Ze willen hier niet weg.
Wat Hart betreft, betekent het niet dat we enthousiast buitengebied moeten transformeren tot bedrijfsterreinen. Net als bij woningbouw is er ook bij bedrijfshuisvesting de mogelijkheid tot inbreiding – ruimte creëren op bestaande terreinen.
Alliance
Verder zou het handig zijn om niet langer bedrijven van buiten aan te trekken. Ook kunnen we kritischer zijn bij het verkopen van grond. Dat we niet aan jan en alleman verkopen dus. Een voorbeeld illustreert dat.
Enkele maanden geleden kochten Alliance Healthcare en een dochteronderneming 13 hectaren op Foodpark II in Veghel. Er komen megagrote hallen, die niet al te fraai ogen en weinig werkgelegenheid bieden.
Het werk dat er is, gaat geheid naar arbeidsmigranten – en daar mag de gemeente dan de huisvesting voor organiseren. Tel daarbij op al het vrachtverkeer dat door en langs onze dorpen dendert en de vraag dringt zich op of we dit wel willen. De lokale samenleving schiet met heel dat Alliance weinig tot niets op.
Selectief
Het beperkte aanbod is wat Hart betreft een kans. Het maakt het mogelijk om selectief te zijn. Om hoge eisen te stellen aan de kopers van kavels. Die eisen kunnen gaan over werkgelegenheid, duurzaamheid of andere zaken die de samenleving belangrijk vindt.
Voer voor discussie in de raad. Die discussie zou de komende maand plaatshebben bij de bespreking van de sociaaleconomische visie, maar het thema is plots van de agenda gehaald door het College.
Hier leest u meer over de visie van Hart op de toekomst van bedrijvigheid in onze gemeente.
Dit gaat niet over Veghel
Bij het thema bedrijfsterreinen gaan de gedachten al snel uit naar Veghel, het dorp dat een industriegebied heeft dat past bij een middelgrote stad. In de praktijk zit het toch wat anders.
Stec Groep stuurde een vragenlijst naar ondernemers op bedrijventerreinen en stelt op basis van de response vast dat het thema vooral leeft in andere dorpen dan Veghel.
Slechts 14% van de respondenten onderneemt in Veghel. Maar liefst 37% van de reagerende ondernemers houdt bedrijf in Sint-Oedenrode of Nijnsel. Daarna volgen Erp (32%) en Schijndel (20%).
In totaal reageerde 17% van de ondernemers op bedrijventerreinen en dat is volgens de onderzoekers een hoog percentage.
