donderdag
25 apr
Het College maakt korte metten met de reacties van inwoners die zich verzetten tegen de komst van windmolens. Hart kan zich in het weerwoord van het College vinden.
Fantaseer even met ons mee. U kijkt uit het raam van uw woning en u ziet wat u hierboven op de foto ziet. U heeft uitzicht op groen gras, hier en daar een boerderij met wat bomen en tegen de horizon geplakt vier windmolens. U moet uw ogen samenknijpen om ze allemaal te zien. U speelt alsof u de molen die het dichtst bijstaat tussen duim en wijsvinger vastknijpt en meet de afstand tussen de vingers – anderhalve centimeter. Twee misschien.
Terechte kritiek
De man of vrouw die dit uitzicht krijgt, is een van de 21 schrijvers van zienswijzen die de gemeente ontving, ingediend namens in totaal 26 personen. Wij van Hart zullen er vast stemmen mee verliezen, maar we kunnen niet anders concluderen dan dat er nogal wat onredelijkheid tussen de bezwaren zit. En hier en daar een terecht punt van kritiek.
Zo vindt Hart het, net als diverse bezwaarmakers, bezwaarlijk dat het College geen milieueffectrapportage (MER) liet uitvoeren. Formeel hebben die mopperende mensen geen poot om op te staan, want de verplichting geldt pas vanaf twintig windmolens. Daar komt bij dat het College een goede reden had om de MER over te slaan: er moest haast worden gemaakt met het goedkeuren van de plannen omdat de initiatiefnemers anders Europese subsidie zouden mislopen.
(Hart maakte er afgelopen voorjaar behoorlijk wat stampei over, aangezien een kleine ondernemer om precies diezelfde reden haast had met zijn zonnepanelen boven zijn geteelde zachtfruit – hij kreeg in eerste instantie nul op rekest. Nadat Hart zich erover beklaagde, werd de Ollander alsnog geholpen.)
Schoonheidsprijs
Wat ook niet de schoonheidsprijs verdient: de plannen werden ter inzage gelegd tijdens de zomerperiode. Dan lijkt het al gauw alsof een wethouder hier een stiekem spelletje speelt. Zo van: ‘Dan ligt iedereen aan de Costa Brava en verloopt de bezwaartermijn stilletjes’.
De verdenking wordt nog groter als we in een reactie op de zienswijzen lezen dat een aankondiging niet kon worden geplaatst in De Mooi Schijndel Krant omdat ze daar een zomerstop hadden. En toch is er in dit geval geen boze opzet in het spel, weet Hart zeker. Want ook hier is de tijdsdruk de oorzaak.
Welstand
Bezwaarmakers omarmen verder het negatieve advies van Welstand. De dames en heren daar keurden de bouw van windmolens af. Maar dat gebeurde niet omdat het ontwerp op bezwaren stuit – de reden is dat Welstand bij gebrek aan handvatten geen idee heeft wat ze ervan moet vinden. ‘U overvraagt ons’, was dan ook een billijke reactie geweest. Welstand besloot anders en keurde de boel vanwege gebrek aan kaders en kennis af. Terecht dat het College die reactie schouderophalend terzijde schoof.
Een ander punt van kritiek is het gevreesde kabaal. Goed georganiseerd als ons land is, zijn er normen voor dat geluid bedacht. En u voelt hem al: die normen worden niet overschreden.
Slagschaduw
Slagschaduw dan? Ook daar is aan gedacht: als bewoners er last van hebben, dan worden de molens stilgezet. Overigens geldt dat alleen voor klachten vanuit huizen, voor medewerkers van bedrijven geldt dat ze aan het einde van de werkdag weer naar huis mogen en dus even door moeten bijten.
Dan zijn er nog mensen die nu al menen te weten dat de waarde van hun huis zakt vanwege die centimeter tussen duim en wijsvinger. Het College wijst op de regeling voor planschade: maak aannemelijk dat er financiële schade wordt geleden en er komt een vergoeding. Die planschade is een reden om een vergoeding te krijgen, niet om de bouw van molens tegen te houden.
We zijn er bijna hoor. Nog twee kritische noten.
Lelijke dingen
De plaatsing van de windmolens is in strijd met het bestemmingsplan, ontdekte een enkeling. Helemaal waar. Dat is ook precies de reden dat de gemeenteraad zich komende maand buigt over een voorgestelde wijziging van het bestemmingsplan.
En dan tot slot: de molens zijn, aldus een bezwaarmaker, ‘lelijke dingen’. Zo lelijk, zoiets wil je niet zien als je ’s ochtends de gordijnen opentrekt en naar buiten kijkt. Het College verwijst naar een foto in de bijlage van een rapport die ongeveer het uitzicht toont vanuit de woning van de meneer of mevrouw die moppert over de vermeend lelijke dingen. De foto met realistisch ingemonteerde windmolens ziet u boven dit artikel.
De raadsleden van Hart willen, voor wat betreft het uitzicht met windmolens in de verte, graag ruilen met de bezwaarmaker. En verder vragen de raadsleden zich af hoe het ooit wat moet worden met duurzame energieopwekking als zelfs windmolens tussen een snelweg en een lelijk bedrijventerrein tot bezwaren leidt.
Hieronder de reactie van het College op alle zienswijzen.
