zondag
4 jun
Jongerencentrum Bizzi viert vandaag haar twintigjarig bestaan. Wat er inmiddels trouwens 22 zijn. Hart houdt wel van een feestje en is erbij.
Wie er vast ook bij zijn: Schijndelse (oud-)PvdA-politici die zo’n kwart eeuw geleden de blaren op hun sociaaldemocratische tongen moesten praten om het jongerencentrum voor elkaar te krijgen. Met name het CDA in die voormalige gemeente moest er lange tijd niets van weten.
Je kunt het 22 jaar na de opening in 2000 niet meer voorstellen. Want Bizzi is in Schijndel inmiddels net zo vanzelfsprekend als de beelden in de openbare ruimte en het wachten op een wijkcentrum op de Boschweg.
Vandaag de dag is Bizzi dé plek waar jongeren terechtkunnen om te chillen, gamen of een goed gesprek te voeren. ‘Zie het als een huiskamer, gameroom of bar’, laat Bizzi via haar website weten. Die bar is trouwens alcohol- en energydrankvrij.
‘Geen ramp’
Sinds de start van Meierijstad is er trouwens wel wat veranderd. Voorheen waren de jongerenwerkers in dienst van de gemeente, tegenwoordig werken ze voor Welzijn De Meierij. ‘Het is geen ramp’, zegt fractievoorzitter Mirjam van Esch van Hart, ‘maar we zijn er niet blij mee’.
[tekst gaat verder onder de foto]
Hart kon er destijds niet tegen ageren, want de organisatorische wijziging werd vorig jaar pas bekend gemaakt nadat het college het allemaal had geregeld. De wethouder had er toen een lange alinea voor nodig om het in een brief aan de raad recht te praten.
Mirjam is niet onder de indruk van de krampachtige verantwoording. ‘Het beleid met betrekking tot jongeren wordt gemaakt door de gemeente en dan is het logisch dat er een directe, korte lijn is met de uitvoerders. Nu zit daar dus een stichting tussen. We zien het nut van het afstoten van de gemeentelijke jongerenwerkers niet zo.’
Welzijnskolos
Het college stuurde destijds vooral aan op gemak en een betere afstemming. Die redenering verklaart ook waarom vijf welzijnsclubs, met behoud van zelfstandigheid, opereren vanuit één corporatie. ‘Als we dan toch bezig zijn, haal dan onderhand eens het Veghelse welzijnswerk naar Welzijn De Meierij’, doet Mirjam een suggestie.
Ze stipt daarmee een irritatie van Hart aan die dateert van voor de start van Meierijstad. Terwijl de welzijnsorganisaties van Sint-Oedenrode en Schijndel jaren eerder al voorsorteerden op die nieuwe situatie, bouwden die van Veghel aan één welzijnskolos voor Oss, Maashorst, Boekel, Bernheze en Veghel.
‘Dat moet hoognodig worden gerepareerd’, aldus Hart. Met een glaasje in de ene hand en een blokje kaas in de andere gaat Mirjam het er misschien over hebben met de een of andere wethouder, morgen tijdens het feest. Kan ze meteen navragen waarom er in Veghel nog altijd een jongerenwerkstichting actief is, terwijl dat in Schijndel en Sint-Oedenrode niet zo is.
