zondag
12 mei
De grijze kliko maakt mogelijk plaats voor afvalzakken. Een proef moet uitwijzen of het wat is.
Raadsleden hoorden dat gisteren tijdens een boeiende avond over huishoudelijk afval, gehouden in het bestuurscentrum in Sint-Oedenrode. Daar vernamen ze dat betrokken ambtenaren en een extern adviseur nadenken over verdere verbeteringen van het huidig systeem.
Proef
Overigens doet Meierijstad het op het gebied van afval scheiden en dus met het terugdringen van restafval al behoorlijk goed. Een proef op de milieustraat in Sint-Oedenrode gaat het naar verwachting nog beter maken: bezoekers leggen daar hun restafval op tafels, waarna medewerkers het sorteren. Gevolg: een groot deel van het restafval blijkt plots een grondstof voor iets nieuws en dus hoeft de aanbieder er niet voor te betalen.
Wat ook mooi is: in toenemende mate vinden medewerkers van werkvoorzieningen IBN en WSD er werk. De milieustraten blijken vooral populair bij mensen waarvoor de sociale werkvoorzieningen maar moeilijk passend werk vinden. ‘Eindelijk werk dat bij me past’, horen de leidinggevenden daar regelmatig.
Poepduur
Allemaal fijn, maar er moeten stappen worden gezet om het allemaal comfortabel, duurzaam en betaalbaar te houden. Bij ongewijzigd beleid wordt het afval voor inwoners poepduur. Met dank aan nieuwe rijksbelastingen op restafval.
[tekst gaat verder onder de foto]
Raadsleden keken gisteren naar een tafel vol restafval dat feitelijk geen restafval is.
Daarom zoeken ambtenaren naarstig naar oplossingen die het beste van drie werelden combineren: oplossingen die zorgen voor een betere scheiding en dus hergebruik van afval, voor een optimale dienstverlening aan inwoners en die voor die inwoners betaalbaar zijn.
Het regende gisteren aan ideeën en combinaties van ideeën. Te veel om op deze plaats te presenteren. We pikken er twee opvallende proefballonnetjes uit.
Beloningssysteem
De eerste: een beloningssysteem waarmee huishoudens een deel van het betaalde vastrecht kunnen terugverdienen. Hart is enthousiast, want stelde al een paar keer een vorm van variabel vastrecht voor. Dat stuitte toen op weerstand.
De tweede is de terugkeer van de vuilniszak. Het idee is dat de kosten voor het ophalen van restafval wordt betaald bij de aankoop van zo’n zak. Door de zakken klein te houden – gedacht wordt aan 30 tot 60 liter – worden mensen aangemoedigd om beter te scheiden. Die zakken worden in de proef mogelijk wekelijks opgehaald.
Hart leerde dat zowat alle maatregelen voor- en nadelen hebben. Bestraf je het aanbieden van restafval te fors, dan verleidt de gemeente mensen om stiekem rotzooi in het gft te stoppen. Laat je de vuilniswagen te weinig langs komen, dan groeit de neiging om afval in het buitengebied te dumpen.
Proefprojecten
Het verklaart waarom de ambtenaren initiatieven in andere gemeenten volgen en waarom ze nieuwe ideeën eerst in de vorm van proefprojecten uitproberen.
Hart is er enthousiast over en stelt vast dat Meierijstad op dit moment al tot de koplopers in Nederland hoort. De hoeveelheid restafval per huishouden is hier relatief laag en verder zijn we uniek in de inzet van medewerkers van sociale werkvoorzieningen.
