zaterdag
27 apr
Resort De Molenheide blijft de gemoederen bezighouden. Hart ging op bezoek, boog zich over een rare motie en stelt vast dat de criminaliteit afneemt.
Of fractievoorzitter Mirjam van Esch en gemeenteraadslid Laurens van Voorst eens op de koffie wilden bij een delegatie van de Vereniging van Eigenaren van De Molenheide (VvE) bij Schijndel. De dame en heren daar wilden hun verhaal graag kwijt.
Woonwijkje
Mirjam en Laurens zieden ja, togen naar de resort en hoorden hoe sommige bewoners zich inmiddels hebben neergelegd bij de ontmanteling van het illegale (en tot voor kort gedoogde) woonwijkje. En hoe anderen er nog altijd flink buikpijn van hebben.
Hart kan er weinig aan veranderen. Het besluit om het park de oorspronkelijke recreatieve functie terug te geven is met instemming van een meerderheid van de raad nu eenmaal genomen – waarbij Hart trouwens tegenstemde vanwege het aantoonbare gebrek aan inspraak door die bewoners.
[tekst gaat verder onder de foto]
Mirjam van Esch van Hart op resort De Molenheide.
Het enige wat nu resteert is dat elke individuele bewoner wordt geholpen bij het vinden van een nieuw onderkomen. Hart heeft de indruk dat de gemeente dit humaan, weloverwogen en met tact doet, al hoorden Mirjam en Laurens bij hun bezoek aan de Vijverweg dat niet iedereen daar zo over denkt.
Spannende operatie
Zoals bekend is het resort onlangs gekocht door de gemeente. Dat was een spannende operatie. Zoals bij dit soort grote aankopen gebruikelijk is, moet de gemeenteraad ermee instemmen én moet het een tijdje geheim blijven. Een voorgenomen aankoop kan immers allerlei speculanten wakker schudden. Die weten dankzij het openbaar aangekondigde raadsvoorstel van de belangstelling van de gemeente, kopen de boel snel op en gooien er bij verkoop aan Meierijstad een flinke marge bovenop.
Bij die geheimhouding ging het mis. Lange tijd bestond de indruk dat dit kwam omdat de voorgenomen eigenaarswissel op de site van de Kamer van Koophandel was geplaatst. Tijdens het bezoek aan de VvE bleek echter dat het de gemeente zelf was die per ongeluk lekte: twaalf eigenaren van chalets kregen brieven met de mededeling dat de grond onder hun bezit zou worden verkocht.
Slordig, maar ook weer niet heel erg. Vooral niet omdat de verkoop gewoon doorging en behalve een laatste formaliteit (de daadwerkelijke levering van de grond) bijna is afgerond.
Eigenaardigheden
Daarmee zou het verhaal klaar zijn. Maar toen was daar plots een motie van Gemeentebelang. Uit een eerste versie van het voorstel bleek dat de indieners helemaal waren vergeten dat de toekomst van De Molenheide door de raad is bepaald. De partij schreef dat ze via de pers had vernomen dat het terrein een recreatieve functie gaat krijgen.
Het voorstel werd tot twee keer toe herschreven, maar bleef tjokvol eigenaardigheden staan. Zo was er het verzoek aan het college om bij een mogelijke tijdelijke wijziging van de bestemming een zogeheten omgevingsdialoog te houden. Dat gebeurt bij tijdelijke bestemmingen, zoals de plaatsing van flexwoningen en locaties voor asielzoekers, echter altijd al.
Een ander verzoek was juridische gezien nog dwazer. Bij zo’n tijdelijke bestemming zou het college de gemeenteraad moeten consulteren. Hoe Hart ook zocht in de gemeentewet en de verordening van de gemeenteraad – het begrip consulteren is daarin niet te vinden.
Het bestaat niet. De raad mag worden gevraagd om instemming met een plan of om een verklaring van geen bedenkingen, consultatie komt in het juridische woordenboek van de gemeente niet voor. Alleen FvD en SP stemden ondanks de fouten in met het voorstel. De andere partijen verwezen de motie naar de papierversnipperaar.
Criminaliteit
We sluiten positief af. De gemeente kreeg tijdens het bezoek van Hart van de VvE een compliment voor de succesvolle bestrijding van de criminaliteit op het resort. ‘Het is hier een stuk veiliger’, aldus een van de bestuurders.
