zondag
2 apr
Een boze brief over ‘de affaire Van Liempd’ aan het College en de gemeenteraad, is niet onopgemerkt gebleven. Namens het Schijndelse echtpaar gaat Doortje Maurix over enkele weken haar relaas doen tijdens een zogeheten hoorzitting. Daarmee geeft de gemeente er voor het eerst blijk van de kritiek serieus te nemen.
Het Schijndelse echtpaar raakte een deel van de huishoudelijke hulp kwijt toen mevrouw Van Liempd door een wetswijziging van het kastje van de Wmo naar de muur van de Wet Langdurige Zorg (Wlz) werd gestuurd. De gemeente beloofde mondeling dat de hulp behouden bleef, maar liet het vervolgens afweten. Doortje is daar boos over, maar dat is ze ook over het gebrek aan advies en steun in haar zoektocht naar vervanging van de geschrapte hulp. Uiteindelijk vond ze die vervanging, maar zowel het gemeentelijke sociaal wijkteam als andere professionals lieten het compleet afweten.
Meedenken
Doortje schrijft: ‘Het sociaal wijkteam is niet verder gekomen dan de mededeling dat ze zouden meedenken. Nooit is er gesproken, niet door de gemeente en niet door de zorgaanbieder, dat er casemanagers bestaan die de heer van Liempd konden ondersteunen en op weg helpen in de wirwar van zorg die momenteel bestaat’.
‘De overheid heeft geld beschikbaar gesteld voor deze casemanagers die via de basisverzekering betaald worden’, weet Doortje inmiddels. ‘Bovendien wisten de sociale wijkteams en de zorgaanbieders hiervan. Ik vind dit zeer kwalijk!’ Wat net zo kwalijk is: het wijkteam liet bij herhaling weten dat meneer Van Liempd geen recht heeft op huishoudelijke hulp, terwijl uit speurwerk van Doortje blijkt dat de werkelijkheid anders is. ‘Ze wisten dat de familie Van Liempd met een medische verklaring meer uren huishoudelijke hulp konden krijgen. Maar ook deze keer geen woord hierover, ook niet door de zorgaanbieder’. En dan is er nog de onjuiste informatie die de leverancier van hulp, Laverhof, gaf. De beweringen over extra kosten voor het echtpaar bleken ook al onjuist.
Wirwar
En zo doemt er een beeld op van een wirwar van wetten, regels en afspraken waar een leek niet uitkomt. Maar wat erger is: het heeft er alle schijn van dat professionals van gemeente en wijkteam ook geen idee hebben van hoe het zit. Of, nog erger: dat die kennis er wel is, maar niet werd gedeeld.
Inmiddels is de hulp voor het echtpaar geregeld. De oplossing werd gevonden in een goedkopere aanbieder en een persoonsgebonden budget. Een goed moment om, nu de rook is opgetrokken, deze casus te evalueren. Genoeg om over te praten dus, tijdens de hoorzitting.
