zondag
2 apr
Het college van Schijndel legde in 2016 een advies van de eigen beleidsambtenaar naast zich neer en stemde in beslotenheid in met het gebruik van vervuilde grond in het buitengebied. Het laatste deel van een tweeluik.
Buurtbewoners van Paaspop hebben zich de afgelopen jaren vastgebeten in hoe de gemeente met het festival en de belangen van het buitengebied omgaat. Het leidde tot het opvragen van stukken. Eén ervan dateert van 2016 en is bijzonder.
Immobilisaat
Paaspop wilde in die tijd in eerste instantie 5.000 m2 grond asfalteren. Geen idee hoe het kwam, maar tegen de tijd dat de wethouder een advies op zijn bureau kreeg was het toegenomen tot 17.000 m2. De verharding had plaats met zogeheten immobilisaat. Dat is verontreinigde grond die vast wordt gelegd in de grond.
De betrokken beleidsmedewerker van de gemeente Schijndel stond destijds niet te juichen bij dat idee. In zijn advies aan de wethouder is te lezen dat overheden ‘nogal terughoudend’ zijn met immobilisatie en dat ‘diverse overheidsinstanties […] alert zijn bij dergelijke aanvragen. Zo ook in dit geval waar het gaat om een grote hoeveelheid’.
[tekst gaat verder onder de fragmenten van het vertrouwelijke collegebesluit uit 2016]
Delen uit het collegebesluit uit 2016. Van boven naar beneden: ambtelijke toelichting over het omstreden gebruik van vervuild immobilisaat, het advies (onder b) om dat spul niet te gebruiken op halfverharde wegen en daaronder het besluit van het voltallige college om dit advies te negeren vanwege ‘functionele noodzaak’. Van de ondertekenaars is nog één persoon wethouder in Meierijstad.
De omgevingsdienst, belast met vergunningen en handhaving, moest er ook weinig van hebben. De dienst plaatste vraagtekens bij de functionaliteit, staat in hetzelfde stuk dat in bezit is van Hart en hieronder is te lezen.
Functionele noodzaak
De gemeenteambtenaar adviseerde om het immobilisaat alleen toe te staan onder de geasfalteerde wegen en te verbieden onder delen met halfverharding, zeg maar wegen met los grind, schelpen of boomschors.
Het college legde dat advies naast zich neer vanwege, zo staat met pen genoteerd, de ‘functionele noodzaak’. Dat besluit werd in beslotenheid genomen en is dus niet gepubliceerd in de openbare besluitenlijst van burgemeester en wethouders. Populair gesteld: het bleef onder de pet.
Op straat
Dat het nu alsnog op straat ligt, is te danken aan buurtbewoners die alle relevante documenten bij de gemeente opvroegen. Het stuk is extra saillant omdat de toenmalige wethouder nu voorzitter is van een overleg van Paaspop met de buurt.
Dat overleg is geïnitieerd door Paaspop en Hart is daar trouwens blij mee. De fractie kreeg een nieuwsbrief onder ogen van het festival, vrijwel geheel gericht op de dialoog met de omgeving. Hart is ervan onder de indruk en hoopt dat de gesprekken leiden tot een breed draagvlak voor een plan waarbij Paaspop blijft floreren en het buitengebied de bescherming krijgt die het verdient.
Dit is het tweede en laatste deel van een tweeluik. Deel 1 verscheen gisteren en is hier te lezen.
Foto bij dit artikel: Achim Raschka
