dinsdag
7 mei
Het duurzaamheidsbeleid leidt tot steeds meer verzet en wordt vooral gerealiseerd door mensen met geld.
Dat blijkt uit een rapport van het college over het duurzaamheidsbeleid in Meierijstad. Hart las het rapport en staat niet te juichen.
Geen gegevens
Dat begint al met de vaststelling dat het college niet goed weet hoe het met de uitvoering van het beleid staat, zoals dat in 2018 door de gemeenteraad is vastgesteld. Van acht van de twaalf ambities ontbreekt het aan harde gegevens.
Geen idee dus hoe het staat met het energieneutraal maken van vastgoed, het terugdringen van zwerfafval, pogingen om ‘circulair te worden’, het schoner maken van bedrijven, meer groen, biodiversiteit, bodem– en waterkwaliteit en klimaatbestendigheid.
Zo wordt het voor de gemeenteraad knap lastig haar controlerende taak uit te voeren. Waarbij Hart trouwens snapt dat het meten van prestaties soms erg veel inspanning kost – het is bijvoorbeeld beter om geld te steken in het verduurzamen van vastgoed dan in het meten van prestaties.
Participatie
De twaalf ambities zijn vertaald naar veertig min of meer concrete projecten en daar is dan weer wel goed nieuws over: 37 projecten zijn in uitvoering of zelfs afgerond. Volgens het college neemt de impact, zeg maar het effect, van die projecten elkaar jaar toe. Spijtig dat dus niet bekend is hoe groot dat effect is.
Zorgen zijn er over het verzet tegen maatregelen. Hart weet er alles van. Of het nu gaat om het behoud van bomen of het grootschalig opwekken van duurzame energie – steeds weer is er protest. Hart is blij dat het college de laatste tijd meer werk maakt van participatie.
Wat de fractie betreft, helpt het als inwoners niet alleen hun zegje mogen doen over ontwikkelingen op specifieke plekken, maar ook verantwoordelijkheid nemen voor de gestelde ambities. Anders gesteld: ‘Als u hier geen zonnepanelen wil, hoe gaan we de energieopwekking dan wél verduurzamen?’
Kansengelijkheid
En dan is er nog het thema kansengelijkheid. Wie geld heeft, gooit het eigen dak vol zonnepanelen, levert zo een bijdrage aan duurzaamheid en verdient die investering op termijn terug. Wie dat niet kan betalen, blijft vieze en ook nog eens dure fossiele energie gebruiken.
Het college ziet dat ook. ‘We zien […] nog duidelijker dat kwetsbare groepen als eerste geraakt worden door klimaatverandering’. Het college neemt zich voor ‘de kwetsbaren in de samenleving te beschermen’.
Hart is benieuwd hoe het college dat voor zich ziet en gaat er vragen over stellen.
Foto: achtergelaten afval bij De Vlagheide.
